Wat hebben we dit weekend gedaan.
DE KEUZE WAS REUZE
De plaats om te gaan vissen werd deze
maal door Hennie en Andre verzorgd. De keuze was gevallen op de
Amstel; een mooi breed stuk water voorzien van (mooie) hardloopsters
in de rug en roeisters in het vooraanzicht. We besloten om weer
“blind” te koppelen; op de kopstek waren Opa en zijn maatje Antonio
te vinden,
Het midden werd bezet door Andre en
Peter,
en het staartduo Marcel en Hennie
(voor de 2e maal in
successie) mochten de rij sluiten.
We
besloten vooraf van 9:00 tot 14:00 uur te vissen, waar Opa en Peter
voor de vaste hengel kozen deden de anderen naar de feeder grijpen.
Ikzelf stond in dubio om ook met de stok te gaan vissen, ondanks het
water nog als een spiegeltje was, waren de windvoorspellingen zeer
ongunstig (wat later ook uitkwam).
Ronald was verhinderd i.v.m. stand werkzaamheden op de beurs en
“Eddy the Eagle” koos om zijn nieuwe molen is flink te testen aan de
Lek (hopelijk MET voorslag).
Het
eerste uur was voor de meeste van ons geslaagd, bijna iedereen wist
binnen het kwartier 1 of meerdere vissen te haken. Andre en ikzelf
hadden de vis er lekker op liggen; Hennie echter bleef stoeien met
een ongewillige top die meerdere keren gedraaid zat en verdomde om
“lekker” krom te buigen. “ Jezus, wat een k@taanbeten” was de
steevaste opmerking. Nu zat Hendrikus met een stevig carbon top en
bij mijzelf werd de glastop echter wel mooi kromgetrokken. Onze
Hennie gaat nu zijn assortiment toppen uitbreiden geloof ik. Het was
inmiddels rond de middag en had wel trek in een bakkie, zodoende
even naar Antonio gelopen (de service is vandaag de dag ver te
zoeken) en kon gelijk even naar stand van zaken informeren. Opa zat
weer ouderwets te brommen (rotwind, troep op de bodem, stroming
weg.... vis weg, etc.) en Antonio was erg stil, wat voor hem een
slecht teken is. Hij had op dat moment slechts twee
vissen.....citaat Herman:“dat krijg je als je met kauwgum in je korf
vist”. Volgens mij hadden ze best gezellig met z’n tweeën daar. Met
twee koppen koffie rijker vervolgde ik de weg terug naar onze plek,
waar Hennie steeds serieuzer ging kijken. Na het bakje koffie en wat
troostende woorden ging het manneke er weer fanatiek tegen aan....
en met succes!!!!
Andre had inde tussentijd telefonisch contact gehad met Ed, die
inmiddels 5 De Bie brasems had (van die grote lappen, weet je wel).
Nu werd het telefoongesprek wreed verstoord door nummer 17 van
Andre, die later die dag er nog een aantal mocht bijscheppen. Peter
ving daarentegen op de stok regelmatig kleine vis met zo af een toe
een enkele bonusvis. Ikzelf mocht in zijn geheel niet klagen en ving
de gehele dag door regelmatig mooie vis.
Het was inmiddels 14:00 uur en tijd om
te stoppen; na alle spullen in de auto te hebben gezet, was het tijd
voor de weeg ploeg. Antonio en Herman waren als eerste aan de beurt
en kwamen uit op 9.980 gr.
Dit kwam mede doordat het voer van Antonio
niet geheel in orde was en hij zich niet fysiek in orde voelde.
Andre en Peter kwamen uit op 19.430 gr., waar
Andre ‘lekker aan het trekken” was geweest (zijn eigen woorden).
De vis was ons (Hennie en ondergetekende) goed
gezind, met een totaal van 41.540 gr namen we afscheid en hopelijk
een mooi vervolg.
