terug naar
vakantiepage
Denemarken 2008
1ste dag
Na een lange voorbereiding en veel overleggen is het eindelijk zover de visvakantie is begonnen.
De mannen verzamelen zich om 02.15 bij Marcel thuis en drinken nog een bakkie koffie voordat ze vertrekken richting Esso Vanenburg aan de A28 waar ik om 3 uur zou zijn.
We komen daar gelijk tijdig aanrijden en na nog wat kleine inkopen van Andre ( snoep ) voor onderweg vertrekken richting Denemarken.
Via de A28 rijden we richting Emmen en daar rijden we de grens over Duitsland in.
Via een stuk provinciale weg ( 56 km ) rijden we richting de A1.
Daar an gekomen gaat de mijn mobiele telefoon, Andre belt.
Edje moet heeeeeel nodig plassen dus of ik bij de eerst volgende gelegenheid wil stoppen.
Dit gebeurde dus wel 4 x onderweg voor onze beroeps zeikerd.:-)
De reis gaat verder goed en eenmaal aangekomen in Silkenborg om 11.40 gaan we eerst de vis vergunningen halen.
We kunnen het gelukkig in Euro’s betalen want niemand had Deense kronen bij zich, althans niet genoeg.
Na wat hilariteit in het VVV met het vrouwelijk personeel ( sommige miste hun vrouw nl nu al )zij we richting de haven gelopen naar de stekken waar Andre en Ed vroeger al eens eerder gevist hebben.
Als we langs de kade lopen zien we gigantische mooie grote voorns zwemmen.
Echte grote knapen van een voorns waarvan iedereen hoopt dat ze dit soort voorns deze week gaan vangen.
Na wat rond de haven gelopen te hebben gaan we terug naar de auto’s om richting het huisje te rijden.
Na een mooie rit door het bos via een onverharde weg komen we na wat slingeren en op en neer in het bos bij het huisje aan.
Daar worden we opgewacht door de eigenaar welke voor ons nog de oprit aan het maaien is.
Ik stap uit de auto en groet de alleraardigste man.
Hij geeft aan dat we te vroeg zijn en dat we even moeten wachten wat ze vrouw is nog niet klaar met het schoonmaken en voorbereiden van het huisje.
Na wat overleg met hem besluiten we de auto’s aan de weg te laten staan en alleen even rond te kijken zodat de eigenaar met zijn vrouw hun werk afkunnen maken.
We mogen eigenlijk ook pas om 15.00 in het huisje en het is nu pas 12.45.
Na wat bij het water te hebben gekeken op de smalle steiger denken we dat er best vis te vangen is.
We zien soms op een meter of 60 vis springen.
Ed denkt dat het niet diep is en is er nog van overtuigd dat je naar de overkant kan lopen of dat je op zijn minst 50 mtr het water in kan lopen.
Ik vraag aan de eigenaar hoe diep het is bij de boei die hij daar in het verleden schijnt neer gelegd te hebben, volgens hem is het daar zo’n beetje 2-3 mtr diep.
Ed zegt ik ben benieuwd ik geloof het niet.
Na dat we de laatste instructies hebben ontvangen van de beste eigenaar zoals niet roken binnen en hoe de kachels en de elektra werkt nemen we afscheid en gaat de man met zijn vrouw er vandoor.
We rijden de auto’s naar beneden en beginnen met uitladen.
Tjonge, wat een spullen hebben we allemaal bij ons.
Na dat de slaapplaatsen verdeeld zijn kunnen we de spullen gaan uitpakken en de koffers uitpakken.
Daarna zijn de maden te voorschijn gehaald om ze te preparen voor de nacht.
Nadat we de tempexbakken hebben open gemaakt maak ik een opmerking over de hoeveelheid.
Ik geloof nooit dat het 80 liter is.
Iedereen begint nu ook te twijfelen en de enige manier om er achter te komen is de boel nameten.
We nemen de maatbeker van het huisje en beginnen het na te meten.
Uiteindelijk komen we op 69 liter ipv 80 liter.
Marcel belt gelijk ff met De Hollander om aan te geven dat we te weinig hebben gekregen.
We doen gelijk ook even de castermaden na meten en daarvan blijkt ook dat we 7 liter te weinig hebben.
Ook dit word ff doorgegeven.
Na dit alles gaan Marcel en ik het water op met de visvinder welke ik heb meegenomen om te kijken hoe de bodemgesteldheid is.
Na 2 mtr gevaren te hebben blijkt dat het al 2 mtr diep is.
Hoe verder we het water opvaren hoe dieper het word.
We zijn na ca. 60 mtr uit de kant gevaren beland op een deel van wel 11 mtr diep.
En Ed loopt nog steeds naar de overkant hahahah
Nee dus, geweldig zo diep dat water.
De visvinder geeft niet veel vis aan helaas.
Na dat we terug zijn brengen we verslag uit en na overleg besluiten we om een aantal emmers voer op 10 mtr leeg te storten.
Dit alles in de hoop om toch vis naar de kant te lokken.
Er word een hoop hennep en mais door het voer gedaan en we maken het voer goed plakkerig zodat de ballen pas op de bodem uit elkaar vallen.
Maar voordat we gingen voeren heeft onze kok ( Andre ) een maaltijd voor ons gemaakt.
Hij heeft de (gehakt)ballen van Cora opgewarmd en witten bollen klaargemaakt.
Cora bedankt ze waren heerlijk.
Na het en het voeren gaat Antonio het ff proberen met de feeder om 50 mtr uit de kant.
Na de eerst worp heeft hij gelijk al beet.
Hij huilt shit mis kale haak.
Na nog een half uurtje geknoeid te hebben denk Ed dit kan ik beter.
Ook al denkt hij dat er geen vis op dit stuk van het meer zit en heeft er na herhaaldelijk zijn bedenkingen te hebben uitgesproken toch na zijn eerste inworp gelijk een voorn.
Dit lijdt natuurlijk tot commentaar van de rest van de groep.
Zo van zie je wel Ed eerst proberen en dan roepen.
Na een poosje neemt Ejo de hengel van Antonio over en vangt Ejo er wel vis mee.
Tot grote ergernis van onze Italiano J Marcel volgt na Ejo en vangt ook een voorn.
Daarna volg ik aan de hengel en vang een voorn en de eerste brasem van de vakantie.
Gelukkig ze zitten er dus wel.
Na dat dit vertrouwen heeft geschept ruimen we de hengels na dat iedereen een visje heeft gevangen.
Ja Antonio heeft ook een vis gevangen en wel een echte schele pos.
Na wat foto’s van iedereen op de laptap te hebben gezet en ze gelijk met ze allen bekeken te hebben maken we aanstalten maken om naar bed te gaan.
Sommigen hadden maar een kort nachtje gehad en waren best moei.
Dag 2
Na een goede nachtrust voor de meeste ( Ed had wat minder lekker geslapen ) gaan we ontbijten om 8 uur.
Na het ontbijt gaan we de spullen in orde maken en gaan we onze stekken opbouwen.
De stekken zijn als volgt geloot, op 1 Antonio – 2 Ejo – 3 Marcel – 4 Ed – 5 Andre – 6 Ronald
Nadat we eindelijk klaar zij word het voer gemengd en verdeeld.
We beginnen uiteindelijk pas om 12.15 met vissen.
Ed vangt de eerst vis ( voorn ) maar ook vangt Ed de eerst brasem van dag.
Gelukkig Ed heeft vis pffffff oef.
Ja, want stel je voor dat hij gelijk krijgt en dat er geen vis zit.
Das ff niet de bedoeling van deze week.
De meeste vangen nu wel vis.
Alleen Ejo en Marcel blijven in eerste instantie wat achter.
Marcel vangt nl helemaal geen kleine vis deze dag.
En er was in het begin bijna alleen maar voorn te vangen dus hij deed nog ff niet mee.
Na een poosje vang ik de 2de brasem van de dag.
Uiteindelijk vangt iedereen wel brasem behalve Andre niet, hij vangt over de gehele dag geen enkele brasem helaas.
Sommige hebben behoorlijk wat pech de eerste dag.
Andre verspeelt 5x zijn voorslag en wel 22 onderlijnen.
Ook bij Ed gaat het niet veel beter qua onderlijnen hij verspeelt nl ook een stuk of 15 en een paar keer zijn korf.
Marcel heeft ook zijn momentjes gehad met het verspelen van zijn vis.
Hij had 6-7 lossers achter elkaar en werd zo boos dat er een hengel door de lucht ging.
Dit gebeurde ook nog eens op een moment dat Andre net met een warm knakworstje langs kwam.
Uit nijd wilde hij nu ook geen worstje pfff, dwarskop pffff.
Onze familie smurf Antonio hoorde we niet zo heel veel maar heeft naar het schijnt ook vrij veel lossers gehad.
Ikzelf ben onder tussen aardig beginnen te vangen.
Er zijn momenten dat ik de ene na de andere vang.
Ik ben ondertussen wel van aas veranderd van mais met maden naar 3 wormen op een haak 10.
Na dit aan iedereen gemeld te hebben schakelen een aantal van ons ook over naar de wormen.
Dit geeft bij Marcel wel de nodige brasem idd.
Uiteindelijk geeft Andre het als eerste op om ca. 5 uur.
Hij gaat wegen en komt helaas niet verder dan 2.2 kg
Ed en Antonio stoppen om ca, 17.30 en hebben respectievelijk 14,5 en 9,5 kg
Marcel, Ejo en ik stoppen om 17.45 omdat we om 18.00 aan tafel worden verwacht.
Marcel eindigt uiteindelijk met 18.750 – Ejo met 10.250 en ik met wel 45kg.
Het was voor mij een top dag maar hoop dat zeker Andre morgen een meer visvangt.
Andre heeft weer een lekkere maaltijd klaar gemaakt ( Bami en balletjes)
De avond word verschillend door gebracht door iedereen.
Andre moet onderlijnen maken, Ejo doet het aanzetten van haken voor en wel is 6 seconden
Verder word er veel aan visserslatijn gedaan door Ejo.
En zitten ze met 5 man chips te eten en nootjes en gezellig te praten terwijl ik dit verslag zit te schrijven en niks krijg.
Tot morgen zeg ik tegen mezelf want degene die de dagwinst heeft moet het verslag van de dag schrijven.
Dag 3
Vandaag is alweer de derde dag van onze visvakantie.
Ik word wakker en kijk op mijn klokje en zie het is 6.40 in de ochtend.
Ik ga me bed uit en merk tot mijn grote verrassing dat onze grote Ejo al uit de veren is en de tafel al heeft gedekt.
De eitjes staan al in het water om gekookt te worden.
Toppie hoor en nu volhouden de rest van de week J
Volgens Ejo, die deze morgen al buiten is geweest zit er volop vis op de stekken.
Ook op de stekken kort onder de kant zien we idd een hoop voorn en brasem rollen.
Dat mag ook wel want er is zeker op 2 stekken 20 liter maden het water in gegaan los van het voer.
Gelukkig zit de vis er dus nog en dit geeft goede moed voor deze nieuwe dag.
Even later komen Marcel en Ed ook hun bed uit.
Onze oudste is de laatste en komt zeker 15 minuten te laat ze bed uit.
Nou ja vooruit het is die oude man vergeven.
Na het ontbijt wordt het voer klaar gemaakt en de spullen weer na de waterkant gedragen.
Om ca. 10 uur zijn we begonnen met vissen, we staan in dezelfde volgorde als de dag ervoor.
Ik voer verder niet en gooi gelijk mijn eerste korf en doe aas aan de haak.
Al snel heb ik gelijk vis maar helaas los ik hem en verspeel gelijk mijn eerste korf van de deze week.
Snel weer vullen en inwerpen met 3 wormpjes eraan.
Ik begin redelijk te vangen terwijl Andre ook vis vangt al is het overwegend wat kleinere vis dan bij mij.
Ed vangt ook brasem binnen korte tijd.
Eigenlijk vangt iedereen gelijk snel vis.
Ook Marcel vangt al vrij snel een zeer grote brasem.
Helaas zou als snel blijken dat het niet echt Marcel zijn dag zou worden.
Over Antonio maar te zwijgen die horen we eigenlijk de hele dag niet op 1 incident na.
Hij valt namelijk in het water tijdens het uitdelen van zijn vertrouwde stoopwavels.
Helaas hebben Andre en ik daardoor geen koekje gehad.
Verder was Antonio zijn waadpak een beetje volgelopen dus kon hij even een posje niet vissen.
Hij is trouwens niet de enige met een probleem met zijn waadpak.
Andre zijn pak lekt al 2 dagen en loopt in de loop van de dag redelijk vol met water.
Verder is vallen Ejo, Marcel en zeker ook Antonio stil met vissen.
Ejo besluit bij Andre te gaan die ondertussen met zijn vaste stok aan het vissen is en de ene voorn na de ander aan het vangen is.
Zo hebben ze 1,5 tot 2 uur samen gestaan.
Ondanks dat Ejo probeerde te fluisteren tegen Andre hoorde ik toch wat hij zat te bekokstoven.
Hij wilde een poging doen om zoveel voorns te vangen samen met Andre zodat ze mij konden verslaan.qua gewicht.
Ik viel namelijk ook redelijk stil op dat moment en ving niet zoveel brasem meer als in de morgen.
Helaas voor hem hoorde ik wat hij zei en was ik dus voorbereid op wat er komen ging.
Helaas voor hun ving ik nog steeds af en toe mijn visjes zodat we wel heel veel voorn moesten vangen.
Ik voelde alleen de druk toenemen toen Andre ook kort nog 2 knappe brasems ving.
Uiteindelijk stoppen we om 17.30 – 18.00 en gaan we wegen.
Vangsten van de dag zijn Marcel met 7 kg - Antonio met 10.2 kg – Ed met 14.2 kg – Ejo met 16.5 kg – Andre met hulp van Ejo 26,5 kg en ondergetekende 49,2 kg.
Verder is de gezelligheid top en word er veel gelachen aan het water.
Ook dat is belangrijk alleen hoop ik dat Marcel morgen wat meer vangt want zijn humeur zakte met het uur vandaag.
Voor de dag van morgen hebben we afgesproken dat Antonio links van mij komt staan zodat hij wat meer vis zou moeten kunnen vangen.
Na het avond eten wat overigens weer door Andre was klaar gemaakt ( sperziebonen – doperwten en aardappelen ) word er door de meeste weer onderlijnen gemaakt want het gaat hier wel erg hard.
Er liggen nl veel ( bruine )mossels op de bodem en ondertussen schrijf ik het verslag maar weer.
Ik zou zeggen tot morgen tegen mezelf J want dan moet ik als zo doorgaat weer schrijven
Dag 4
Vandaag weer vroeg opgestaan.
Na het ontbijt gaan we eerst naar Silkenborg toe.
We gaan hier eerst boodschappen doen.
Na de auto gevuld te hebben met div. boodschappen lopen we nog even naar de lokale hengelsportwinkel.
Hier verkopen ze eigenlijk aan maar roofvisspullen en spullen om op forel te vissen.
Na het bezoek aan de hengelsportwinkel lopen we nog even langs de waterval in het dorp.
Hier in het water zien we veel kleine vis alleen mag er op dit stuk niet gevist worden.
Bij terugkomst staat ons nog een onaangename verrassing te wachten.
Er zit bij Andre en bij mij een bekeuring op het voorraam.
Na het fijne bezoek aan Silkenorg gaan we nog even bij een rivier kijken waar Andre en Ed enkele jaren geleden al eens eerder gevist hebben.
Het is de Gudena die wel heel snel stroom en dus slecht te bevissen is zeker omdat er ook veel waterplanten is zitten.
We rijden hierna terug naar het huisje om te gaan vissen.
Eerst zorgt Andre er nog een keertje voor dat we niet verhongeren aan het water en bakt voor iedereen nog ff een eitje met spek op brood.
Vol maar voldaan gaan we het water op.
We hebben goede hoop dat het vandaag ook weer goed gaat en dat er redelijk vis gevangen zal worden.
Antonio gaat wel van stek veranderen en komt links naast me zitten in de hoop meer vis te vangen.
Helaas gaat het vissen erg slecht vandaag.
De wind was ook gedraaid en de stroming was anders geworden.
Iedereen heeft tot 18.00 gevist op Andre na, die was al begonnen met de barbecue aan te steken.
De vangen varieerde niet heel erg en er werd door iedereen maar een paar kg vis gevangen.
Na een teleurstellende dag gaan we om 19.30 barbequen.
Alles was lkkr en na het eten spelen we nog wat spelletjes kaarten
en gaan we om 24.00 lkkr naar bed.
Ondanks dat we niet veel gevangen zijn we allemaal toch wel erg moe.
Verder zou ik maar weer zeggen tot morgen tot mezelf, dit zegt voor vandaag alweer genoeg.
Dag 5
NA REGEN KOMT ZONNESCHIJN
Het was inmiddels de 4e visdag. Na een mislukte korte sessie gisteren, konden we vandaag na wat later bleek de beste dag noteren. De gebruikelijke voorbereidingen werden getroffen met de nodige emmers als gevolg. Er werd nu feeder en stokvoer aangemaakt, gelukkig had Ejo zijn boormachine meegenomen, zodat het aanmaken ons relatief makkelijk afging.
Ed had zijn eigen Beamix voertje en werd voorzien van een lekker karamel geurtje.
Na alle aasbakken te hebben gevuld met wormen, maden en casters met voor ieder wat blikken mais daalden we af naar onze stek in het water.
De voorbodes waren echter niet best, na ongeveer een half uurtje begon de lucht aardig te betrekken en
werd onze regenkleding aardig getest. Het “buitje” hield een klein uur stand en de lucht begon open te breken.
Eerst even geprobeerd om met een kort stokje van 6 meter wat voorn te vangen, maar het water was te helder om ze op de plaats te houden, zodat na enkele gevangen vissen de rest snel was vertrokken.
Dus toch maar weer de feeder gepakt. “ Snor” kon geen enkele voorn vangen en was al eerder met de feeder begonnen, hij had dan ook al een enkele aanbeten gehad, maar tot dan toe veel missers of lossers en maar een enkele vis.
“ Bolle” zat weer als een koning op de kop en schepte de ene na de andere buffel, totdat zijn maag begon op te spelen.
Of het nu een reactie was op ons Italiaanse “smurfje” die het
diezelfde morgen wel is aan zijn kant wilde proberen;we zullen het nooit weten.
Antonio was het i.i.g. na een paar uurtjes zat en besloot maar weer terug te verhuizen na zijn vertrouwde stek.
Het mannetje was inmiddels door al zijn onderlijnen heen en bleek op die plek enorm last van mossels te hebben.
Met één man (Ronald) in het huisje en Antonio (alias het muilezeltje) aan het verhuizen, waren we op dat moment met nog maar 4 man actief. Ed, mijzelf en Ejo maakten dankbaar gebruik van de geste van beide heren. De vis zwom lekker door en we kregen ze dan ook aardig op de plek.
Na een pauze daalde Ronald weer neer op zijn stek en het was duidelijk hoorbaar dat hij nog last van zijn maag had (…..zo genant). Ed viel hem dan ook vaak bij,
door het riet spontaan achter hem te laten bewegen.
Het weer werd steeds mooier en de wind was nu bijna geheel verdwenen (ook bij Ed) en voor het eerder genoemde trio ging de vangst beter.
Ronald was blijkbaar toch te lang weggeweest en moest het doen met voorn en een enkele “platte”. Ejo “De Snor” was bezig met een aardige inhaalslag en stak nog maar eens een sigaartje op. Na wat gebrabbel (nm wwffe nn vowo), bedoelde hij of ik een foto van zijn vis wilde nemen ( Tip: je kan ook voor het gemak je sigaar uit je mond halen).
Dit ging gelukkig over en weer, het was nu voor ons echt genieten (al koste het hier en daar een feedertop), schitterend weer en mooie dikke vis in het netje.
Antonio was inmiddels de man met de hamer tegengekomen (wat wil je met al dat gesjouw) en stopte wat eerder. Net als “kokkie” Dré de Blijker.
Na meerdere pogingen zijn waadpak te repareren, bleef deze echter toch vollopen en begrijpelijk krijg je het dan op den duur koud.
Bij onze “ik moet geen voorslag” Ed ging het zoals eerder vernoemd ook lekker (tevens met onderlijnen verspelen).
Ondanks het risico van een opkomende hypo ging hij voor zijn doen lang door en mocht zijn hoogste dagscore van de week noteren.
Dat gold tevens voor Ejo en mijzelf.Vanuit het huisje werd geroepen dat de macaroni bijna klaar was, dus indraaien geblazen. Dat het een beste dag was bleek wel, de vaste weegploeg (Ronald, Ejo en ikzelf) maakte overuren.
Na alles gewogen te hebben konden de mouwen ook uitgewrongen worden.
Tot groot genoegen van Ronald was de in het eindsignaal gevangen “platte” net genoeg om Ejo voor te blijven.
Al met al een superdag en dat werd ´s-avonds onder het genot van een drankje en een versnapering lichtjes overgedaan.
Complimenten aan de kok en crew. Macaroni schijnt ook lekker te zijn met sambal… hè Ed?
Dag 6
Toen we donderdag gingen vissen was het meteen een mooie dag. In de loop van de dag was Ronald gebrand om de eerste plek te pakken.
Woensdag avond waren we wat aan het dollen.
Ronald was al met Antonio als eerste in het water, en Ed volgde om de voorsprong op te bouwen.
André, Marcel en ik moesten nog beginnen, dus wij waren later.
Ronald was al aan het invoeren en kwam erachter dat hij een leeg blikje mais had.
Die ik er van te voren in had gedaan in plaats van een volle, om hem een beetje af te remmen.
Ronald moest een keertje extra lopen, dat kon geen kwaad, want hij had ook nog zijn leefnet laten liggen.
Hij moest ten slotte ook een beetje aan de lijn doen, want al het eten van de avond daarvoor moest ook verwerkt worden.
Want André kookt niet voor niks zo lekker.
In de loop van de dag gooide Ronald 2 keer zijn voorslag eraf en moest die repareren en kreeg nog een telefoontje van het bedrijf, dus hij was een poosje uitgeteld.
Dus ik kon een beetje voorsprong terug pakken.
Het gebeurde mij hetzelfde, ik gooide 2 keer de voorslag eraf, dus ik kon ook gaan repareren.
Dus we moesten met ze tweeën erom strijden wie dit stukje mocht schrijven.
Die dag vingen een paar mooie grote brasems.
Marcel zat naast me met de vaste stok, en stond mooi voorns te vangen.
Ed stond daarnaast en ging ook lekker mee.
André daarnaast en zat ook lekker in de vis.
Antonio was weer aan het verhuizen, van de ene kopplek naar de andere kopplek.
En tussendoor zou hij de stroopwafels uitdelen.
Marcel had er al 1. Ed had er al 1 en opweg naar André gleed hij uit.
De stroopwafels lagen in het water. We hadden van te voren gezegd, dat hij zijn zwembandjes moest omdoen, maar wie niet wilt luisteren, moet maar voelen.
Snel het water uit en een droge trui aan en dan maar weer doorvissen.
Na een poosje kreeg hij het koud en is hij eruit gegaan samen met André, want die had een duikpak.
Ed kwam nog een poosje naast me staan met de vaste stok, zodat ik die dag eerste werd en Ronald met een paar kilo voorbij ging.
Marcel was derde die dag, en de rest volgde erna.
Na het wegen gingen we eten en toen werd er af en toe gedold waar de stroopwafels bleven. De itiliaan riep die liggen in het water.
Ik ben al aan het voorvoeren! Na het eten werd het voer klaargemaakt voor het voorvoeren.
Ed en Antonio deden de vaat en Ed moest elke keer Antonio terugroepen die zei eerst een peukie,
en Ed zei eerst de vaat. Daarna maakte Antonio de rest schoon.
Toen iedereen terug was werden de spullen gerepareerd.
Daarna dronken we nog wat en deden een kaart spelletje tot iedereen moe was en ging
slapen voor de volgende dag.
Marcel zou de volgende dag het laatste stukje schrijven vanuit Denemarken, hij had ten slotte die dag gewonnen.
Met deze groeten van Ejo.
DAG 7
TOT ZIENS
De laatste dag was inmiddels aangebroken.
De wind wilde ons blijkbaar uitwuiven. Met windkracht vijf tot zes en golven van een halve meter op de kant beukend was het moeilijk om je staande te houden.
Wanneer je een vis wilde binnendraaien moest men af en toe springen, anders liep je waadpak geheid vol. Dré had dit probleem op 40 cm water al, na een poging om buurman Ronald (ben ff bellen) zijn hengel te redden, bleef zijn bescheiden maatje 46 achter een kei hangen en ging geheel kopje onder. Met een lach kwam hij boven water en vermelde dat hij de hengel van de diepte te hebben gered. De golven hadden het ook gemunt op de kleinste onder ons. Nadat de halve inventaris van Anonio voorbij kwam drijven, bleek dat zijn bak was omgeslagen en naar de bodem was gezonken. Dit werd pas geconstateerd nadat wij zijn onderlijnen en verzopen shag kwamen brengen. Na hulp van Ejo en mijzelf bleek
zijn bak nu beter bestand tegen de wind en golven en kon hij voor zover mogelijk de dag vervolgen. Naarmate de dag vorderde werd de wind nog heviger en werd het Ed, Ronald en Antonio te gortig. “Snor” stak zijn bekende sigaar op en wist te vermelden dat alleen de “die-hards “ overbleven. Met deze wind was het onmogelijk om een 30 grams korf te gebruiken en moest men het zwaarder
proberen, met als gevolg dat je veel van de gehaakte vis verspeelde in één van de mosselbanken. Als je dan de helft van je vis kon scheppen was dit veel, zelfs je voorslag (behalve dan die van Ed) werd regelmatig “afgesneden” door deze sympathieke weekdieren.
Ondanks dat de feedertop regelmatig omsloeg, besloten Ejo en ik er op tijd mee te stoppen.
We hadden vooraf afgesproken om tot uiterlijk half vijf te vissen, dit omdat de spullen voor het donker schoon en opgeruimd in de auto moesten staan voor de terugreis.
´s-avonds een heerlijke uitsmijter met ham en spek gegeten en de avond afgesloten met een toast op een geweldige week.
We kunnen concluderen dat het een fantastische week was en dat het zeker voor herhaling vatbaar is.
Voor een aantal onder ons had het zelfs wel een paar dagen langer mogen duren.
Als ik voor mijzelf mag spreken kan ik geen minpunten ontdekken.
Een huisje met alles wat je nodig hebt, een prachtige vislocatie direct voor de deur en een fantastische sfeer onderling. Wat wil je nog meer?…..Hoewel, mijn slaapie Ronald vond het nodig de laatste avond een verkouden grizzlybeer te imiteren, een kort nachtje was het dus wel.
Gelukkig liep de terugreis voorspoedig, we vertrokken rond tien uur in de morgen, na eerst te hebben getankt en Ronald zijn versnaperingen te hebben ingeslagen konden we onze weg vervolgen.
Voor Hamburg moest men af en toe in de ankers, maar daarna was het relaxed rijden.
Rond vijf uur reden we dan eindelijk ons vaderland binnen.
De eerste de beste AC restaurant een saté-tje genomen. “Snor” nam zijn befaamde schnitzel (daar had hij het de hele heenreis al over).
Antonio zat echter in de rats betreft zijn maden en casters voor de koppelwedstrijd de volgende dag (die zouden nog in Denemarken in de ijskast staan), zodoende was hij druk bezig het e.e.a. te regelen. Ronald had ze echter meegenomen en aan Ejo gegeven.
Antonio kon deze dan ook de volgende dag gewoon gebruiken.
Hij wist met zijn koppelmaat dan ook de eerste plaats te behalen (mag ook wel…na een week trainen).
Eind goed, al goed………